มีเรื่องบังเอิญ หลายๆอย่าง เกิดขึ้นพร้อมกันจนบางคนนึกทักเอาว่ามันคือ พรหมลิขิต

และมีพรหมลิขิต หลายๆครั้ง เกิดขึ้นพร้อมกัน แต่คนกลับนึกทักเอาว่ามันเป็นแค่ เรื่องบังเอิญ

ใครจะรู้ว่าอะไร เป็นเส้นกั้นระหว่างคำว่าบังเอิญ กับพรหมลิขิต

ผมถ่ายรูปโคมลอยนี้ได้ในวันพระจันทร์เต็มดวงพอดี โคมลอยนับร้อลูก ลอยผ่านสู่ฟ้าเบื้องบนสีดำ แบบไร้ทิ้งทางและจุดหมาย สุดแล้วแต่ลมจะพาไป แต่มีเพียงไม่กี่ลูกที่จะลอยผ่านหน้าดวงจันทร์ลูกโตนี้ได้พอเหมาะพอเจาะกับเลนส์ซูมที่จับจ้องอยู่ที่จุดหมายแห่งแสงจันทร์

ระยะห่างระหว่างโคมลอยจากจุดที่จุดยืนอยู่คงไม่เกิน 5 กิโลเมตร ในขณะที่ระยะห่างระหว่างโลกกับดวงจันทร์นั้นเกือบ 400000 กิโลเมตร แปลว่าอีก สามแสนกว่า กิโลเมตร ที่เป็นระยะห่างของโคมลอยและดวงจันทร์

ระยะทางที่ห่างกันแต่ลูกไฟสองลูกที่มีขนาดต่างกัน มาอยู่บนเส้นสายตาเดียวกัน…

โคมลอยยังคงลอยต่อไปเรื่อยๆ ไม่มีใครรู้ว่าจุดหมายของมันอยู่ตรงไหน แต่ถ้าเป็นไปได้มันคงอยากจะบินไปให้ถึงดวงจันทร์ในสักวัน เพื่อลบล้างและเปลี่ยนแปลงคำว่าบังเอิญ ให้กลายเป็นคำว่าพรหมลิขิต ในที่สุด